[Eleman]

"Dlaczego producenci boją się polskich vocali?"

Jak dla mnie odpowiedź jest prosta... Niektórzy producenci mają świadomość tego, że wypuszczenie takiego tracka będzie hejtowane w większości załóżmy for muzycznych aczkolwiek po poprzednim blogu Jakub mówił o tym żeby od tego trzymać się jak najdalej...

Dalej idąc... DP jest hejtowane bo to brzmi jak gó*no (tak wiem to żadne wytłumaczenie)... Ale już nie mówię o przerabianie tego na HU... To po prostu nie idzie w parze... To nie pasuje, nie wychodzi.... Patrząc jakie produkcje z tego wychodzą bo uszy bolą, piekielnie bolą... Co do niemieckiego języka... Niemcy mają to do siebie, że może fakt nie wstydzą się swojego języka i go przerabiają, ale o co mi chodzi... A chodzi mi o to, że Niemcy potrafią idealnie (mówię potrafią, bo nie wszyscy) wplatają HU w ten vocal... Polski nie bardzo chociaż w moim zbiorze są z 4 wyjątki dość udanych produkcji. Ale jeśli chodzi już o produkcje z vocalami (bo takie najlepsze) to osobiście wychodzę z założenia, że najlepiej pasuje vocal anglojęzyczny (jak chyba w większości gatunków)...

Trochę mi wywodu wyszło. Ale jedna uwaga bo zaraz będą hejty.
TO JEST MOJE OSOBISTE ZDANIE. NIKOMU SWOJEGO ZDANIA NIE NARZUCAM.

Jak na razie tyle w temacie

Ok, ale pragnę wyjaśnić Ci jedno - z tymi angielskimi wokalami to nie jest tak, jak piszesz. Otóż Ty, ja i miliony ludzi w Polsce i na świecie, od dzieciństwa słuchamy dość dużo muzyki w różnych gatunkach, zarówno tej bardzo dobrej jak i niezbyt dobrej.
To powoduje, że w naszej głowie przez lata kształtuje się swego rodzaju wzór "tej lepszej, magicznej, miłej, bardziej profesjonalnej i ambitnej" muzyki, na podstawie którego podświadomie oceniamy nowe brzmienia docierające do naszych uszu. Sęk w tym, że ok. 80 % tej muzyki, zarówno lepszej jak i troszeczkę gorszej jest śpiewana po angielsku, i to powoduje, że najbardziej naturalnym językiem wokalu jest dla nas język angielski, to samo z barwą głosu wokalistów i wokalistek. Ma to jednak niewiele wspólnego z jakimś szczególnym pięknem śpiewu po angielsku, z cechami tego języka czy estetyką jego brzmienia. Po prostu - czysta psychologia

To tak jak z psychoakustycznym wrażeniem, że to co głośniejsze brzmi zawsze lepiej